Ζωή σε δύο Χρώματα

2 κριτικές για Ζωή σε δύο Χρώματα

1. 

   Βαθμολογήθηκε με 5 από 5

   Νάγια Κωστοπούλου Μπελαούρη – 25/05/2015

   Ζωή σε δυό χρώματα. Απόλυτος τίτλος για ένα βιβλίο καθοριστικό για το θέμα της ενδοοικογενειακής κακοποίησης. Η συγγραφέας Αλίκη Οικονόμου Γιωτάκου με μια ήσυχη δύναμη καταθέτει με την πολύχρωμη πένα της το Α και το Ω μιας ζωής. Τα χρώματα της από το άσπρο ως το μαύρο καθορίζουν και καθηλώνουν τον αναγνώστη από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Η οικογένεια ο δυνατότερος και ουσιαστικότερος θεσμός μιας κοινωνίας ξεδιπλώνεται μπρός μας και αναλύεται εξονυχιστικά μέσα από τα πρόσωπα των κεντρικών ηρώων της. Η Λητώ με την εξαιρετική διάπλαση και μόρφωση πέφτει στα δίχτυα του γοητευτικού μα αλλοπρόσαλλου και εγωπαθούς Μιχάλη. Ο έρωτας αυτή η δύναμη που καθορίζει την ζωή μας κάποιες φορές θανατώνει κάθε λογική κάθε συναίσθηση και οδηγεί το άτομο σε άλλους παράλληλους, στους παράλληλους του ΘΕΛΩ και του ΕΙΝΑΙ.
   Κι εδώ ξεκινά το μοναχικό ταξίδι στην αρχή στο όνομα της αγάπης κατόπιν στην προάσπιση – υπεράσπιση της αγάπης και τέλος στα πιστεύω μιας αλλαγής, που φυσικά ποτέ δεν έρχεται.
   Το άτομο που έχει μάθει να ορίζει τον άλλον με βία δεν παύει ποτέ ούτε ξεχνά να χρησιμοποιήσει το σίγουρο όπλο του. Η Αλίκη με πολύ σπουδαίο και συνετό τρόπο μας απεικονίζει με την άριστη χρήση των λεκτικών εργαλείων της να νοιώσουμε σιγά σιγά και να συναισθανθούμε κυριολεκτικά όλα τα αρνητικά βιώματα της ηρωίδας της.
   Την απομόνωση τον φόβο τον πόνο την ντροπή τον θυμό την αγανάκτηση την βασανιστική διαδρομή των χιλιάδων συχωρέσεων μέχρι να οδηγηθεί στην τελειωτική απόγνωση και στον αποτρόπαιο προσωπικό της μηδενισμό.
   Ο τρόπος που διαχειρίζεται το χρόνο η δημιουργός σ΄αυτό το βιβλίο είναι το ουσιαστικότερο και αξιοσημείωτο στοιχείο του βιβλίου,.
   Καθορίζει απόλυτα την ποιοτική προσέγγιση του θέματος από την συγγραφέα. Με λεπτότατους σχεδόν χειρουργικούς σχεδιασμούς καταφέρνει να μας παρασέρνει απ΄το χτές στο τώρα αλλά και να μας προτρέπει να ενστερνιστούμε το μακρυνό αύριο.
   Η τέχνη των ολοζώντανων διαλόγων πυροδοτεί κάθε λεπτό τον αναγνώστη να λαμβάνει χώρα και θέση στο κείμενο.
   Οι εγκυβωτισμοί της μας προκαλούν και μας συνεπαίρνουν προκαλώντας μας.
   Με στίχους και αποσπάσματα άλλων δημιουργών δίνει στο κείμενο παλμό και αξιοποεί απόλυτα το ψυχογραφικό προφίλ της ηρωίδας της.
   Οι εικόνες της τόσο από την Αθήνα την Γλυφάδα την Μάνη την Σίφνο, ολοκληρώνουν το προφίλ του ελληνικού στοιχείου και εξυμνώντας παράλληλα την ομορφιά του.
   Σπίτια κήποι ταβερνάκια βράδια μυρωδιές ξημερώματα όλα συντελούν το τέλειο ψηφιδωτό ώστε ν ακουμπήσει η ιστορία και να αναδειχτούν ακόμη και οι πιο μικροί σε έκταση μόνο ήρωες κι καθόλου σε υπόσταση.
   Από την άλλη πάλι η Γαλλία σαν ταινία ξεδιπλώνεται μπρός μας με τα καφέ τα μπιστρώ τους διάσημους δρόμους της τις ιστορικές συνοικίες της. Η Αβινιόν καρφώνεται στο νου μας και περπατάμε μαζί της στο πάρκο στα στενά δρομάκια για να μπούμε στο τέλος στην Φωλιάτης Αγάπη της. Η Αλίκη Οικονόμου Γιωτάκου είναι όντως μια συγγραφέας με ταυτότητα διότι αυτό το χιλιοδιαβασμένο θέμα το ανεβάζει και το αναλύει με τέτοιο σεβασμό και τέτοια αγάπη που ως τώρα δεν συνάντησα από άλλο δημιουργό τόσο στην Ελλάδα όσο και στο ξένο λογοτεχνικό προσκήνιο.
   Μην ξεχνάμε φυσικά πως δεν μιλάμε για αυτοβιογραφία, είναι πολύ σημαντικό αυτό.
   Κι έτσι στο τέλος η Ζωή από τα δυό χρώματα φτάνει να κλείσει μέσα της ένα ολόκληρο ατέλευτο Ουράνιο Τόξο και να μας διδάξει πως οι μεγάλες καρδιές γεμίζουν με ελάχιστα.
   Πως οι μεγάλες καρδιές δεν αθροίζουν μα συνεισφέρουν.
   Πως οι μεγάλες πέννες μας εκπολιτίζουν και μας μετουσιώνουν σε Ανθρώπους.
   Κι η Αλίκη Οικονόμου Γιωτάκου για μένα θεωρείται Μεγάλη και Σπουδαία Δημιουργός.
   Σας προτρέπω να διαβάσετε την Ζωή της για να βρείτε κι εσεις ένα ουσιαστικό γνώμονα για την δική σας. Για να βρείτε κι εσεις όλα εκείνα που κρύβουν ένα ευχαριστώ που ίσως δεν ακούσατε ακόμη ούτε από τον ίδιο σας τον εαυτό.
   Ευχαριστώ Αλίκη.
   Ευχαριστώ και τις εκδόσεις του κυρίου Μιχ. Σιδέρη.
   Νάγια Κωστοπούλου Μπελαούρη
   Υπέυθυνη
   Λεσχών Ανάγνωσης Πετρουπόλεως Και Ιλίου

2. 

   Βαθμολογήθηκε με 5 από 5

   Νάγια Κωστοπούλου Μπελαούρη – 25/05/2015

   Ζωή σε δυό χρώματα. Απόλυτος τίτλος για ένα βιβλίο καθοριστικό για το θέμα της ενδοοικογενειακής κακοποίησης. Η συγγραφέας Αλίκη Οικονόμου Γιωτάκου με μια ήσυχη δύναμη καταθέτει με την πολύχρωμη πένα της το Α και το Ω μιας ζωής. Τα χρώματα της από το άσπρο ως το μαύρο καθορίζουν και καθηλώνουν τον αναγνώστη από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Η οικογένεια ο δυνατότερος και ουσιαστικότερος θεσμός μιας κοινωνίας ξεδιπλώνεται μπρός μας και αναλύεται εξονυχιστικά μέσα από τα πρόσωπα των κεντρικών ηρώων της. Η Λητώ με την εξαιρετική διάπλαση και μόρφωση πέφτει στα δίχτυα του γοητευτικού μα αλλοπρόσαλλου και εγωπαθούς Μιχάλη. Ο έρωτας αυτή η δύναμη που καθορίζει την ζωή μας κάποιες φορές θανατώνει κάθε λογική κάθε συναίσθηση και οδηγεί το άτομο σε άλλους παράλληλους, στους παράλληλους του ΘΕΛΩ και του ΕΙΝΑΙ.
   Κι εδώ ξεκινά το μοναχικό ταξίδι στην αρχή στο όνομα της αγάπης κατόπιν στην προάσπιση – υπεράσπιση της αγάπης και τέλος στα πιστεύω μιας αλλαγής, που φυσικά ποτέ δεν έρχεται.
   Το άτομο που έχει μάθει να ορίζει τον άλλον με βία δεν παύει ποτέ ούτε ξεχνά να χρησιμοποιήσει το σίγουρο όπλο του. Η Αλίκη με πολύ σπουδαίο και συνετό τρόπο μας απεικονίζει με την άριστη χρήση των λεκτικών εργαλείων της να νοιώσουμε σιγά σιγά και να συναισθανθούμε κυριολεκτικά όλα τα αρνητικά βιώματα της ηρωίδας της.
   Την απομόνωση τον φόβο τον πόνο την ντροπή τον θυμό την αγανάκτηση την βασανιστική διαδρομή των χιλιάδων συχωρέσεων μέχρι να οδηγηθεί στην τελειωτική απόγνωση και στον αποτρόπαιο προσωπικό της μηδενισμό.
   Ο τρόπος που διαχειρίζεται το χρόνο η δημιουργός σ΄αυτό το βιβλίο είναι το ουσιαστικότερο και αξιοσημείωτο στοιχείο του βιβλίου,.
   Καθορίζει απόλυτα την ποιοτική προσέγγιση του θέματος από την συγγραφέα. Με λεπτότατους σχεδόν χειρουργικούς σχεδιασμούς καταφέρνει να μας παρασέρνει απ΄το χτές στο τώρα αλλά και να μας προτρέπει να ενστερνιστούμε το μακρυνό αύριο.
   Η τέχνη των ολοζώντανων διαλόγων πυροδοτεί κάθε λεπτό τον αναγνώστη να λαμβάνει χώρα και θέση στο κείμενο.
   Οι εγκυβωτισμοί της μας προκαλούν και μας συνεπαίρνουν προκαλώντας μας.
   Με στίχους και αποσπάσματα άλλων δημιουργών δίνει στο κείμενο παλμό και αξιοποεί απόλυτα το ψυχογραφικό προφίλ της ηρωίδας της.
   Οι εικόνες της τόσο από την Αθήνα την Γλυφάδα την Μάνη την Σίφνο, ολοκληρώνουν το προφίλ του ελληνικού στοιχείου και εξυμνώντας παράλληλα την ομορφιά του.
   Σπίτια κήποι ταβερνάκια βράδια μυρωδιές ξημερώματα όλα συντελούν το τέλειο ψηφιδωτό ώστε ν ακουμπήσει η ιστορία και να αναδειχτούν ακόμη και οι πιο μικροί σε έκταση μόνο ήρωες κι καθόλου σε υπόσταση.
   Από την άλλη πάλι η Γαλλία σαν ταινία ξεδιπλώνεται μπρός μας με τα καφέ τα μπιστρώ τους διάσημους δρόμους της τις ιστορικές συνοικίες της. Η Αβινιόν καρφώνεται στο νου μας και περπατάμε μαζί της στο πάρκο στα στενά δρομάκια για να μπούμε στο τέλος στην Φωλιάτης Αγάπη της. Η Αλίκη Οικονόμου Γιωτάκου είναι όντως μια συγγραφέας με ταυτότητα διότι αυτό το χιλιοδιαβασμένο θέμα το ανεβάζει και το αναλύει με τέτοιο σεβασμό και τέτοια αγάπη που ως τώρα δεν συνάντησα από άλλο δημιουργό τόσο στην Ελλάδα όσο και στο ξένο λογοτεχνικό προσκήνιο.
   Μην ξεχνάμε φυσικά πως δεν μιλάμε για αυτοβιογραφία, είναι πολύ σημαντικό αυτό.
   Κι έτσι στο τέλος η Ζωή από τα δυό χρώματα φτάνει να κλείσει μέσα της ένα ολόκληρο ατέλευτο Ουράνιο Τόξο και να μας διδάξει πως οι μεγάλες καρδιές γεμίζουν με ελάχιστα.
   Πως οι μεγάλες καρδιές δεν αθροίζουν μα συνεισφέρουν.
   Πως οι μεγάλες πέννες μας εκπολιτίζουν και μας μετουσιώνουν σε Ανθρώπους.
   Κι η Αλίκη Οικονόμου Γιωτάκου για μένα θεωρείται Μεγάλη και Σπουδαία Δημιουργός.
   Σας προτρέπω να διαβάσετε την Ζωή της για να βρείτε κι εσεις ένα ουσιαστικό γνώμονα για την δική σας. Για να βρείτε κι εσεις όλα εκείνα που κρύβουν ένα ευχαριστώ που ίσως δεν ακούσατε ακόμη ούτε από τον ίδιο σας τον εαυτό.
   Ευχαριστώ Αλίκη.
   Ευχαριστώ και τις εκδόσεις του κυρίου Μιχ. Σιδέρη.
   Νάγια Κωστοπούλου Μπελαούρη
   Υπέυθυνη
   Λεσχών Ανάγνωσης Πετρουπόλεως Και Ιλίου